Kategoria: Różności

Chińska misja wysłania sondy orbitującej Księżyc wkroczyła w nowy etap – oświadczyły chińskie władze. Nowy bezzałogowy orbiter i rakieta startowa są już w fazie produkcji i testów.
Szef księżycowego projektu, Luan Enjie oświadczył, że tworzony specjalnie na potrzeby tej misji orbiter księżycowy Chang’e 1 oraz rakieta startowa, która ma go wynieść na orbitę, są już składane i poddawane pierwszym testom. Jak zapewnił, trwają też prace nad wyrzutnią i systemem zarządzania misji.
Przygotowania do tego projektu rozpoczęły się na początku 2004 roku. Start orbitera, zgodnie z planami, ma nastąpić w roku 2007. Wysłanie bezzałogowej sondy w podróż dookoła Księżyca stanowi część chińskiego planu, którego celem jest lądowanie na Srebrnym Globie chińskich astronautów jeszcze przed rokiem 2020.
Pierwszy astronauta z Chin poleciał w kosmos w 2003 roku. W październiku 2005 roku Chinom udało się wysłać na orbitę następny statek z dwuosobową załogą na pokładzie. Kolejna załogowa misja kosmiczna planowana jest na 2007 rok.
Na Księżyc chcą jeszcze przed rokiem 2018 powrócić także Amerykanie. Umieszczenie na Srebrnym Globie swych astronautów do roku 2025 planuje również Japonia.
Źródło: Onet.pl

Wykorzystując sondę SWIFT, naukowcy natknęli się na ślady świadczące o połknięciu gwiazdy neutronowej przez czarną dziurę. Odkrycie to ogłoszono w grudniowym numerze Nature.

Zaobserwowane 24 lipca zjawisko wytworzyło rozbłysk gamma, który trwał tylko kilka milisekund. Jednakże obserwacje poświaty powstałej po wybuchu dostarczyły dowodów na to, że być może byliśmy świadkami śmierci gwiazdy neutronowej obiegającej wcześniej czarną dziurę.

Czarna dziura prawdopodobnie w pierwszym etapie zmieniła wygląd gęstej gwiazdy neutronowej, rozciągając ją na kształt półkola i w ten sposób rozerwała gwiazdę na kawałki. Potem, zapewne czarna dziura jednym haustem połknęła swoją towarzyszkę zwiększając tym samym swoją masę.

Od miliardów lat czarna dziura i gwiazda neutronowa okrążały się w grawitacyjnym tańcu ? wyjaśnił Dr Scott Barthelmy z Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda w Greenbelt, autor artykułów w Nature zatytuowanych „Utracona gwiazda neutronowa” (ang.”The neutron star lost”).

W ostatnich miesiącach naukowcy ogłosili, że krótkie rozbłyski gamma wywodzą się z kolizji dwóch gwiazd neutronowych lub gwiazdy neutronowej i czarnej dziury. Ostatnie zjawisko wskazuje na kolizję typu gwiazda neutronowa ? czarna dziura.

Lipcowy rozbłysk, o nazwie GRB 050724 był jednym z najbardziej szczegółowo zbadanych krótkich rozbłysków gamma do tej pory. SWIFT, teleskop Chandra oraz Obserwatorium Kecka na Hawajach zarejestrowały poświatę po wybuchu i ukazały nam szczegóły. Połączenie otrzymanych danych umożliwiło naukowcom określić prawdopodobną naturę zderzających się obiektów.

Jeśli rozbłysk GRB 050724 byłby następstwem kolizji typu dwie gwiazdy neutronowe, nie odnaleźlibyśmy później wielu kawałków wpadających do czarnej dziury. Dwa obiekty zderzyłyby się błyskawicznie tworząc czarną dziurę i zobaczylibyśmy tylko skromną poświatę po wybuchu. Więcej światła byśmy nie ujrzeli. Podobnie sytuacja wyglądałaby przy zderzeniu dwóch czarnych dziur, które uwolniłyby niewiele światła. A rozbłysk GRB 050724 pozostawił długą, jasną poświatę.

Prof. Peter Meszaros z Uniwersytetu Penn State University w University Park oraz Dr. Bing Zhang z Uniwersytetu Nevada w Las Vegas, współautorzy artykułów w Nature wysunęli teorię, że mniejsze błyski promieniowania X i światła widzialnego wykryte w ciągu pierwszych dziesiątek sekund po rozbłysku GRB 050724, mogły pochodzić od fragmentów gwiazdy neutronowej wpadającej do czarnej dziury. Błyski, które ukazały się później mogły pochodzić od namagnetyzowanych cząsteczek gazu. Potwierdzeniem tej tezy może być fakt, że rozbłysk GRB 050724 miał miejsce na peryferiach starej eliptycznej galaktyki, w której znajdowała się gwiazda neutronowa i czarna dziura.

Jest tylko jedna rzecz, który jest w stanie rozedrzeć gwiazdę nautronową pozostawiając luźno latające jej fragmenty, a jest nią czarna dziura. Teraz pojawiły się pierwsze dowody na to, że właśnie tak się stało ? przekonywał Meszaros.

Wiele symulacji wykonanych między innymi przez dr Melvyna Daviesa i dr Andrew Kinga z Uniwersytetu Leicester w Anglii potwierdziły destrukcyjny wpływ czarnej dziury na gwiazdę neutronową i pokazały również opadanie w późniejszym etapie pozostałych po gwieździe kawałków materii. Co więcej odwrotne symulacje pokazały, że kolizja dwóch gwiazd neutronowych nie pozostawia w następstwie jasnej poświaty.
Źródło: Astronews, SpaceFlightNow

1891: zmarł wielki matematyk niemiecki Leopold Kronecker (ur. 1823, ważne twierdzenie jego imienia o rozwiązywaniu układów równań liniowych; powiedział: liczby naturalne stworzył dobry Bóg, cała reszta to dzieło człowieka)
1731: zmarł Brook Taylor (ur. 1685), wielki matematyk brytyjski, znany z szeregów Taylora
1997: w Hong Kongu zaczęto wybijać drób domowy w związku z odkryciem nowego rodzaju chorby powodowanej wirusem H5N1, zwanej dziś ptasią grypą.
1987: kosmonauta Jurij Romanienko zakończył swój 326-dniowy pobyt na orbicie (w stacji Mir), ustanawiając rekord dłuogości przebywania człowieka w Kosmosie. Poprzedni rekord wynosił 237 dni.

1904: pierwszy raz w historii – w Londynie – nadano przez radio (wówczas: telegraf bez drutu) prognozę pogody.
1869: William Finley Semple z Mount Vernon w amerykańskim stanie Ohio opatentował gumę do żucia (Patent # 98,304). Wynalazca nigdy nie uruchomił produkcji tego specjału; zrobił to natomiast niejaki Thomas Adams, który w 1871 roku opatentował maszynę wytwarzającą gumę do żucia w ilościach przemysłowych.
1849: M. Jolly-Bellin, francuski krawiec, zauważywszy czyszczące działanie terpentyny wynalazł przypadkiem tzw. pranie na sucho. Przedsiębiorczy rzemieślnik zastosował natychmiast tę metodę w swej pralni o nazwie „Teinturerie Jolly Bellin”, istniejącej od 1825 roku przy rue Saint Martin w Paryżu.
Źródło: Today in Science