Dane z sondy Huygens należącej do misji Cassini sugerują, że Tytan, największy księżyc krążący wokół Saturna, jest światem, w którym na lodowych kontynentach rzeki ciekłego metanu wyrzeźbiły kanały. Na zdjęciach powierzchni widać odłamki lodu wielkości żwiru, przypominające otoczaki z wyschniętego dna ziemskiej rzeki. Ale czy przy temperaturze wynoszącej -179 stopni Celsjusza i ciśnieniu półtora raza większym od ziemskiego jakiekolwiek procesy na Tytanie mogą przypominać te na naszej planecie?
Założenie, że rzeki metanu przesuwające kawałki lodu na Tytanie rządzą się tymi samymi prawami co rzeki na Ziemi, nie musi być wcale słuszne – mówi Gary Parker, profesor geologii oraz inżynierii środowiskowej na Uniwersytecie w Ilionis. Jednakże, jeśli dynamika rzek jest naprawdę zrozumiana na poziomie fizycznym, metody badawcze, które prowadzą do dobrych wyników dla Ziemi, powinny przynieść zadowalające rezultaty dla Tytana.
Parker, który zbiera dane na temat rzek z całego świata, wywnioskował jakie powinny być kluczowe różnice i podobieństwa pomiędzy sieciami rzecznymi na Ziemi i na Tytanie. Na podstawie tych badań twierdzi, że są trzy paramtetry, które odróżniają rzeki na Tytanie tych na Ziemi. Pierwszym jest przyspieszenie grawitacyjne: na Tytanie ma ono wartość około 1/7 przyspieszenia ziemskiego. Drugim parametrem jest lepkość płynącej cieczy – ta w przypadku metanu na Tytanie jest 5 razy mniejsza niż wody na Ziemi. Trzecim jest różnica w specyfice osadu na Tytanie i Ziemi.
Źródło: AstroNews
